Saka mi bu???

Gun icinde kafamda bir sürü bir sürü şey oluyor, gidip yazmaliyim dedigim ama ne zaman ki bilgisayarin basina oturuyorum heeepsi ucup gidiyor. Odaklanmak mi acaba sorunum. Bir seye odaklaninca onu beceremiyorum sanirim. Kendimi tanimaya giden yolda bir adim daha attim.

Carsamba gunu sinavim olmasina ragmen Irem'in yogun israrlari neticesinde sali aksami dogum gunumu kutladik, muzlu pastayla hem de (itiraf ediyorum cikolatayi cok sevmeme ragmen cikolatali pastayi hic sevmiyorum!!!). Biz tam yerlemis sohbet ederken birden kapidan Charlie'nin melekleri edasiyla, Mine, Dilan ve Eren girdiler. Her biri su an yurt disinda olan bu sevgili dostlarim bana Turkiye'ye donus icin farkli farkli tarihler verseler de, meger aylar oncesinden planlayip beni kandirmislar utanmadan(!). Istemdisi cikardigim cigliklar icin herkes ozur diliyorum,ama aylardir gormuyorum ya...

Bir Deniz eksikti Charlie'nin melekleri arasinda ama iyi bir mazareti var onun da biliyorum...

Bu arada belirtmezsem olmaz hani "birileri" kiskansin diye soylemiyorum sakin yanlis anlasilmasin ama hediyelerim arasinda bir adet "kalin kapakli" Brooklyn Cilginliklari vaaarrr (ehuehue). Bir an once 17 ocagi bekliyorum soyle rahaat rahat kitabimin keyfini sürebilmek icin.

Yapmam gereken o kadar cok sey var ki; Minem'i ve Tilanim'i gormeliyim bol bol. Eee İrem'le ya telefonda ya da bir yerlerde bulusup WALKY TALKY ile konusmaliyiz, sonra Esin bir kac yeni espri yapmali. Ozel derslere devam etmeliyim. Master basvurusunda bulunmaliyim. Tabii bir de beni bekleyen finaller var. Ama sinemya gidip, kitap da okumak istiyorum....

İsvicre'ye gitmek istiyorum. Bir an once 2008 olsun hatta 30 gun daha gecip hemen subat olsun!!!!

Iiyi ki dogmusum.... (ben demiyorum baskalari diyor, gercekten!)

Je suis dans les vacances

Bir kez daha insanin uzun tatili olunca ders calisamadigini ispatladim. 3 gundur ders calismak disinda her seyi yaptim. Pazar gunu de tiyatroya gidecegim dusunulurse bir tek yarinim kaldi. Bu kez umitliyim calisicagim!!!

Dun haftalar sonra 2 film ustuste seyredip yeniden mutlu oldum. Gecen gun de Tarik Zafer Tunaya Kultur Merkezi'nde Esma'nin Sirri'ni seyrettik Irem ile birlikte. Film arasi olunca ikimiz de bir an afalladik. Eee malum nisanda film festivali oluyor ve sonra sinemalar duragan bir doneme giriyor. Ardindan da filmekimi basliyor. Hal boyle olunca arasiz film izlemeye alisiyor insan.

O degil de voleybolu da birakinca tam bir asosyal oldum gecen senelere gore. "Chemistry is my social life" desem yeridir (facebook saolsun, yeni deyimler kazandirdi bize, ehuehee). Surekli planlar planlar ama sosyallik katan hayatima ama o planlar gerceklesmeden kurtulamicam bu durgunluktan. Yakinda sinemalar da...

Bu aralar en buyuk mutluluk minik yegenimi ziyaret etmek. Su sinavlar gecsin daha cok gormeye gidicem onu.

Hiii bir de Mine ve Tilan geliyorlar Istanbul'a, yuppiii!!!

Bir Yol Hikayesi

Iyi bir yolculuk icin yaniniza alacaginiz en iyi 3 sey;
1 adet Irem K,
1 adet Onur Ş,
ve konusmaktan ceneniz agridiginda ya da basiniz sistiginde kafanizi dinlendirmek icin
1 adet mp3 player.

Bazen Olur

Bazen boyle tum kibir ve gurur bir kenara birakilir ve en zor oldugunu dusundugun kelimeler dokuluverir agzindan. Bazen itiraf.com'a doner konusmalar. Bazen laf lafi acar. Bazen zamaninda soylemek isteyip de soyleyemediginiz seylerin soylenmesi gereken zamanin geldigini dusunur insan. Bazen bes dakika karin doyurmak icin bir yere gidilir ama sonra saatlerce oturulur. Bazen ders calismak icin oturulur ama saatlerce kitap acilmaz. Bazen olur...

Sanirim dostluğun insana en cok koydugu an, onun icin duzenlenen bir anma toreninde konusmakmis...