Ask gibi Aydinlik, Olum gibi Karanlik

Adi "Ask Gibi Aydinlik Olum Gibi Karanlik" olan bir kitap okuyorum bu siralar. Be gibi, biz gibi, "kadin" gibi, aydinlik. karanlik.

Bahar geldi ve benim gene cok sey yazasim, cok sey anlatasim var ama sorgusuz, sualsiz. Hic kurcalamadan, altinda manalar aramadan oldugu gibi. Elif Safak'in Siyah Sut'te soyledigi gibi. "BU YAZI YAZILDIKTAN HEMEN SONRA BEN TARAFINDAN, OKUNDUKTAN SONRA DA OKUYANLAR TARAFINDAN UNUTULMAK ICIN YAZILDI."

Umitsiz yasanmaz mi gercekten yoksa umidimi coktan kaybettim ama gene de hala yasiyor muyum?

Hayatimiz soru isaretleriyle mi geciyor yoksa? Ya da saniyesinde mi degisiyor fikirlerimiz? Bir telefon mesaji attiktan sonra cevap gelene kadar ne kadarlik bir zaman gecer ki? Bir erkek icin bilemem ama bir kadin icin seviyor sevmiyor oynamaya yetecek kadar. Ustelik papatyasiz, sadece zihinden. Kalp atisi kaca cikar bilir misiniz? Gelen cevabi kac kere okur? Ikinci mesaj icin ne kadar dusunur? Ne yazmis olursa olsun, meali su an seni dusunuyorumdur o ilk mesajin ve cevap ne kadar buyuk bir hayal kirikligi yaratabilir, bilir misiniz? (Tersi de olabilir tabii..)

Bir kadin hayatinda kac hayal kirikligini kaldirabilir? 1? 3?10??? Peki kac kere askiğni itiraf edebilir? Ya da soyle diyelim. Askini bir kez itiraf eden kac kadin taniyorsunuz cevrenizde? Peki ya 2 kere edebilen??? (Karsisindaki erkekten once demek istedim tabii ki.) Ikinciye cesareti olanlar parmak kaldirsin?
...

Gozler her seyi anlatir mi? Peki ama ya gozlerine bakamiyorsan?

Her kadin mi kilosuna takik olur? Ya da kendinde begendigi yerini on plana cikarmaya calisir? Daha guzel olmayi kim istemezdi ki?

Peki ya sevgi? Sevgisiz bir omur gecebilir mi? Icinideki sıkıntı bitebilir mi???

(ben unuttum hepsini siz de unutun)