27 Ocak 2007

GÜNEŞ

Ayaküstü Hikayeler v1.1


Dün gece bir rüya gördüm. Hatirlamaya calisiyorum simdi... Hmmm, evet evet hatirliyorum. Her sey toz pembeydi sanki, her yer aydinlik. günes olmaliydi o evet günes. cünkü bakmaya calistikca gözlerim kamasiyordu. ne güzel parliyordu. sanki daha önce hic o kadar parlak olmamisti. Kafami yukari kaldirmis elimle gözlerime gölge yapmaya calisarak bakmaya calisiyordum ama nafile, o kadar göz aliyordu ki, isigindan kör oldugumu sandim bir ara...Hatirliyorum... Neden bilmem, biraz sonra yukari bakmayi birakip kafami indirdim ve karsiya bakmaya basladim. Ama hala gözlerimi acamiyordum tam. Hala parlaklik gözlerimi aliyordu. Ve evet evet bu sefer karsimdan geliyordu bu parlaklik. Bir an afalladigimi hatirliyorum. Cok sasirmistim. Günes gökte degildi cünkü. Yanibasimdaydi!!! Ilk basta tereddüt ettim, korktum, kiyamet günü oldugu bile aklima geldi. Ne komik degil mi? Insan günesten korkar mi hic? Ama eger her gün yagmurla islaniyorsaniz, size daha fazla yağıyorsa her akşam yağmurlar, evet korkar...Yanibasimdaydi günes, elimi uzattim dokundum ona. evet sicakti ama yakmiyordu beni acitmiyordu. zaten ne bitkileri ne hayvanlari ne de insanlari acitmakti amaci. Cok uzuluyordu kuraklik, susuzluk olunca, insanlar sicaktan bunalinca, bitkiler kuruyunca. Cok üzülüyordu ama elinden de bir sey gelmiyordu. ama beni incitmiyordu bu sicakligi hem de hic... Uzun uzun sohbet ettigimizi hatirliyorum gunes ile. Su an tüm konusmalarimiz aklimda yok ama hep güzel seylerden bahsetmistik. Onunlayken zaten kötü bir sey hakkinda konusmanin imkani yok gibiydi. O da cok mutluydu ben de. Söylemiyorduk ama sonsuza kadar böyle kalabilirdik sanirim. sonsuza kadar , hic susmadan...Vakit ilerledi ve vedalasma vakti geldi. Gunesti ne de olsa... dogmasi gerekiyordu. Sadece benim degil, tüm canlilarin ona ihtiyaci vardi. O da istemiyordu gitmeyi ama mecburdu. Biraz uzun, biraz hüzünlü bir vedalasmaydi. Ama günes onu hic birakmayacagini her zaman yaninda olacagini, kafasini yukari cevirip gökyüzüne bakmasi gerektigini söylüyordu giderken. Ve gökyüzündeki yerine dogru yol aldi. Sonra sabah oldu ve uyandim. Uyku sersemligini attiktan sonra üzerimden bir anda aklima geldi rüya. Hemen pencereye kostum. Perdeyi acip kafami gokyüzüne cevirdim; hava bulutlu ve yagmurluydu.

Hiç yorum yok: