17 Ocak 2010

Dun aksam ocakbasina gidip, kebap-raki yaptik. Ozlemisim raki masasini. Serefine icmedigimiz kisi, kadehleri tokusturmadigimiz sehir kalmadi heralde. En son Gonul Yazar icin iciyorduk ki raki masasinin en sevdigim yani o an her seyin cok mantikli gelmesi.

Arkadaslarimi, su anki cevremi cok seviyorum. Hic cikinti biri yok aramizda. Mizmizlanan, ortama ayak uyduramayan kimse yok. Birbirini tanimasa bile insanlar hal hatir sormayi, napiyorsun ne ediyorsun demeyi biliyor herkes.

Konusmayi bilmeyen, selam bile diyemeyen bizden degildir zaten. Degil mi???