26 Mart 2007

Rastlantinin Boylesi v.2

Gokte ararken yerde bulmak... Bir daha gormeyi bile bir lutuf olarak gorurken bir de herseyin beklediginden iyi gitmesi...
Hayattaki tesadufleri seviyorum. Olaylarin tesadufen gerceklesmesi inandiriciligini ve o olaya bagliligini arttiriyor insanin. Biliyorum sonunda da isler yolunda gitmezse cok daha canini acitiyor ama zaten tam da ben bu degil miyim? Duygularini yogun yasayan Duygu! Ya kahkahalarla gulen, ya aglamaktan hickiriklara bogulan, ya deli gibi seven ya da nefret eden.
Evet evet bu rastlantilar tam benlik. Ama bu kadar rastlanti yeter de mi, artik harekete gecmek lazim, biraz kader inanci zevkli ama isi "alnimda yaziyorsa olur"a da tasimamak lazim.
Neyse sonuc; yeni bir hikaye var onumde kahramanlari cok tanidik. Hikayenin giris kismi cok basarili. Gelisme kisminda da yazarin ayni basariyi sergilemesini bekliyoruz.

Bir de bir de belirtmeden gecemem; Kadikoy-Besiktas vapurunu cok seviyorum ya. Hem doyasiya bogaz'i izliyorsun, hem de bol bol martilarla sohbet edebiliyorsun...

Hiç yorum yok: